പെയ്തു തീരില്ല എന്നു തോന്നും വിധം മഴ ശക്തിയാർജിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. മുന്നിൽ റോഡും മരങ്ങളും നിഴൽ രൂപങ്ങളായി കാണാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്. കാറിന്റെ മുന്നിലെ ചില്ലിലൂടെ ഒഴുകിയിറങ്ങുന്ന മഴയിൽ നോക്കി അവൾ നിശ്ശബ്ദമായിരുന്നു. അരികിൽ, ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ , അവനും. വളരെ നേരമായി സംസാരിച്ചിരുന്ന പല കാര്യങ്ങളിൽ നിന്നെന്തൊക്കെയോ ഓർത്തെടുക്കുന്നത് പോലെ ഇരുവരും നിശബ്ദരായി തുടർന്നു..അവൻ ഇടയ്ക്ക് തല ചെരിച്ചവളെ നോക്കിയെങ്കിലും വിദൂരതയിലേക്ക് നോക്കി സ്വയം മറന്നപോലെയിരിക്കുന്ന അവളെ ശല്യപ്പെടുത്തിയില്ല.കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ കൂടി അങ്ങനെ ഇരുന്നതിനു ശേഷം അവൾ അവനെ നോക്കി. അവനും അവളെ നോക്കി ഒന്നു ചിരിച്ചു. ആ ചിരിയിലൊരു ബലമില്ലായ്മ അവൾക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു.. "അപ്പോൾ കല്യാണം ഇനി ഉടനെ ഉണ്ടാകുമല്ലേ" അവൾ നിശബ്ദത മുറിച്ചു. അവൻ മുന്നിലെ മഴയിലേക്ക് നോട്ടം മാറ്റി. " മിക്കവാറും ഉണ്ടാകും. എല്ലാവർക്കും ഇഷ്ടമായി. എല്ലാം കൊണ്ടും നല്ലതാണെന്ന് പറയുന്നു. അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ വരുന്ന ഡിസംബറിൽ കല്യാണം" . മുഖത്തേക്ക് ചിതറി വീണ മുടിയിഴകൾ അവൻ ഇടംകൈ കൊണ്ട് ഒതുക്കി വയ്ക്കുന്നത് അവൾ വെറുതെ നോക്കിയിരുന്നു. "അപ്പോൾ താങ്കൾ...